خطبه های نماز جمعه 15-2-1396

جمعه، ۱۵اردیبهشت‌۱۳۹۶، شهرستان بردسکن، مکان مسجد جامع و مصلای شهر بردسکن، خطیب حجت‌الاسلام امینی.

سلام علیکم و رحمة الله. أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ نَحْمَدُهُ و نَسْتَعينُهُ و نَسْتَغْفِرُهُ و نَسْتَهْديهِ و نَتَوَکَّلُ عليه و نُصَلّی و نُسَلِّمُ علی حبيبه و نجيبه سیدِ رُسُلِهِ و حافظ سِرِّهِ بشير رحمتهِ و نذير نقمته أبا القاسم مصطفی محمد و علی آله الطاَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ المَعصُومینَ المُقَرَّبینَ المُنتَجَبین وَ لَا سِیَّمَا بَقیَّهِ الله فِی الأرَضین فَااللَّعْنَهُ دائم ‏ْعَلَى أَعْدَائِهِمْ من الآن الی قِيَامِ يَوْمِ الدِّينِ اوصيکم و نَفسی عِبادَالله بِتقوی الله و طاعَة و اجتنابِ مَعصِیَتهِ.

خودم و شما نمازگزاران، برادران و خواهران عزیز و شریف را به تقوای الهی و دوری از گناه و معصیت سفارش می‌کنم و برای اتصاف خودم به تقوا از خداوند متعال و منان، استعانت و استمداد می‌جویم. باتوجه به اینکه در این ایام خجسته و سعدی، موالید ائمۀ اطهارD همزمان شده است، گرامی‌داشت هفتۀ مقام معلم، من بر خودم لازم می‌دانم خطبه‌ای را اختصاص بدهم به این بحث گران‌ سنگ لذا خطبۀ اول را باتوجه به این موضوع دقایقی را از آیات و روایات استفاده می‌کنیم، شاید ذره‌ای اَدای دین از ناحیۀ ما به صاحت مقدس معلمین عزیزمان باشد.

امام راحل رضوان‌الله التعالی علیه، یک جمله‌ای را فرمودند: «معلمی شغل انبیا است.» انسان‌هایی که این کسوت پرفضیلت را دارند، با این جملۀ امام باید به مسئولیت خودشان و کار خودشان ببالند و بنازند که کاری هم‌سنگ و هم‌قدر کار انبیای الهی دارند، شغل انبیا است. در این رابطه من چند آیه عرض می‌کنم، هم این مسئولیت سنگین و هم فضیلت آن را ما از قِبَل ایفای این مسئولیت باید جست‌وجو کنیم. امیدوارم ان‌شاءالله معلمین عزیز، اساتید خودم که در محضرشان هستم، اگر چنانچه اشکالی، ایرادی داشتم، به رسم تربیت شاگرد و تعلیم آن به من یادآوری کنند.

در رابطه با موضوع معلمی چند بحث است که با این عنوانی که امام فرمودند معلمی شغل انبیا است عرض می‌کنم. اول اینکه انبیاء الهی چه وظیفه‌ای داشتند؟ در قرآن کریم، وظایفی را برای انبیا که شغل آن‌ها، شغل معلمی است، بیان کرده است. در آنجایی که خداوند می‌فرماید: Pهُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الأُمِّيّينَ رَسولًا مِنهُم يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ.O از این آیۀ شریفه چند وظیفۀ سنگین و پرفضیلت برای معلم به‌دست می‌آید. اول اینکه يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ، باید آموزش آن‌ها، پرورش و تربیت آن‌ها بر اساس و مبنای آیات الهی باشد. دوم وَيُزَكّيهِم، باید هدف انبیا را که دنبال می‌کنند، انبیاء الهی هدف آن‌ها تذکیه . پاک‌سازی انسان‌ها از رذائل اخلاقی و اخلاق زمینه بوده است. وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ، اینکه باید هم در راستای آموزش و بالابردن سطح دانش جامعه و هم تنویر افکار و اداره امور جامعه تلاش کنند. از این آیۀ شریفه اجمالاً این چند وظیفه به‌دست می‌آید که انبیاء‌الهی برعهده دارند و معلمی که شغل انبیا است، در این راستا حرکت می‌کند و ما همان‌طوری‌که قدردان زحمات انبیاء‌الهی هستیم، باید قدردان زحمات معلمین که این شغل انبیا را برعهده گرفته‌اند هم باشیم.

مطلب دوم این است که نوع برخورد انبیا با دیگران چگونه بوده است؟ خب آیۀ شریفۀ قرآن می‌فرماید: Pمُحَمَّدٌ رَسولُ اللَّه وَالَّذينَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ رُحَماءُ بَينَهُم.O پیامبر گرامی اسلام، فرستادۀ خدا است، دو نوع برخورد متضاد با دو نوع اندیشه و دو نوع افراد دارد. نسبت به کسانی‌که در مقابل خدا جبهه گرفته‌اند و در صف کفار جای گرفته‌اند، أَشِدّاءُ شدید برخورد می‌کنند، ملاطفت و مهربانی در برخورد با کفار در قاموس انبیاء ‌الهی نیست. معلمین عزیز ما هم که شغل شان شغل انبیا است، باید برخوردشان با کسانی‌که از راه خدا جدا شده‌اند و کفر را پیشۀ خودشان کرده‌اند، این‌چنین برخوردی باشد، أُشِدّاءُ عَلَى الكُفّارِ. رُحَماءُ بَينَهُم، اما بین خودشان، جامعۀ دینی و اسلامی و برادران و خواهران مؤمن خودشان باید رحیم و مهربان باشند. این‌هم یک روش برخورد پیغمبر خدا با دو تفکر الحادیو ایمانی است که باز معلمین عزیز ما به‌اقتضای شغل‌شان که شغل انبیا است، ما می‌بینیم به‌حمدالله در موع‌گیری‌هایشان، در فرمایشات‌شان، در سخنرانی‌ها‌یشان این را نشان می‌دهند. درود خدا بر معلمین عزیز و بزرگوار ما.

موضوع دیگری که برای توفیق در این مسئولیت ما مردم دو وظیفه داریم، اگر ما بخواهیم معلمین عزیز ما در این شغل‌شان که شغل انبیا است، موفق بشوند، ما هم یک وظیفه‌ای برعهده‌مان است که قرآن کریم می‌فرماید: ۱. استماع و گوش‌دادن به سخن و حرف آن‌ها؛ ۲. اطاعت و پیروی از فرمایشات آن‌ها. در قرآن کریم می‌فرماید: Pأَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْكُمْO اطاعت کنید از خدا، اطاعت کنید از رسول خدا. اگر قرار باشد ما سخن پیغمبر خدا را نشنویم یا اگر شنیدیم، اطاعت نکنیم، فلسفۀ بعثت انبیا از بین خواهد رفت. اگر معلمی را امام راحل شغل انبیا دانسته‌اند، ما همان وظیفه‌ای که برای هدایت‌مان و در آخرت سعادت‌مان داریم، نسبت به انبیا الهی باید به این قشر فرهیخته و تأثیرگذار جامعۀ خودمان هم داشته باشیم. به سخنان آن‌ها گوش دهیم و به هدایت‌های آن‌ها، هدایت بشویم و اطاعت کنیم از فرمایشات‌شان. حالا گاهی مخاطب معلم کلاس درس و دانش‌آموز است، برای هدایت خودش و سعادت خودش و موفقیت خودش باید به حرف معلم گوش بدهد. معلم در کلاس درس به دانش‌آموز چه توصیه‌ای دارد؟ همیشه توصیۀ به درس‌خواندن به جدیت، به رعایت احترام و حقوق والدین، سخنانی که معلمین عزیز ما در کلاس درس برای ما داشتند و امروز برای فرزندان ما در کلاس‌های درس دارند، رمز موفقیت فرزندان‌ ما این موضوع است که گوش بدهند به سخن معلم و اطاعت کنند و عمل کنند به دستورات معلم‌شان و همۀ ما که درواقع مخاطب این آیۀ شریفه هستیم هم برای هدایت و سعادت‌مان باید به سخن معلمین خودمان گوش بدهیم و پیروی کنیم. اگر چنانچه طالب هدایت در این دنیا و سعادت در آخرت هستیم.

مطلب دیگر اینکه روش پیغمبران الهی برای هدایت ما و رسیدن به سعادت‌مان دو روش داشتند. یعنی از دو روش استفاده می‌کردند، طبق صریح آیۀ شریفۀ قرآن. یکی بشارت و مژده‌ دادن و یکی انذار و برحذر داشتن که خداوند می‌فرماید: إِنّا أَرسَلناکَ بِالحَقِّ بَشيرًا وَ نَذيرا. ما تو را به حق مبعوث کردیم، به رسالت، درحالی‌که باید از دو روش برای هدایت مردم استفاده کنیم، یکی بشارت هست به الطاف خداوندی و به نعمت‌های بی‌پایان الهی و به بهشت جاودانۀ خداوندی و باید انذار کنیم و برحذر بداریم مردم را از ارتکاب گناه و تخلف که پایان آن، گرفتاری و بدبختی در این دنیا و شقاوت در آخرت است. این هم دو روش برای ایفای این مسئولیتِ سنگین.

من خیلی به اجمال دارم رد می‌شوم. آیات فراوانی داریم در این موضوعات، روایات فراوانی داریم، اما به‌اقتضای خطبه من دارم عمل می‌کنم که فراتر از خطبه هم نمی‌توانیم صحبت کنیم و نماز را باید مواظب باشیم.

اما برای موفقیت انبیا، خداوند الطاف ویژه‌ای را به آن‌ها داشته است. یک الطاف خاصی، خداوند برای موفقیت انبیا به‌کار برده است که آن الطاف ویژه و خاص برای کسانی هم که این شغل پرافتخار انبیا را که معلمین هستند، قطعاً خداوند متعال آن الطاف خودش را برای این عزیزان معلم ما هم خواهد داشت. یکی از آن الطاف ویژۀ خداوند، قلب مهربان و دل پراحساس معلم است نسبت به دیگران و هدایت آن‌ها به‌خصوص تا آنجایی که خداوند متعال می‌فرماید: Pفَبِما رَحمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمO. به‌خاطر آن لطف ویژۀ خداوند به تو، دلت برای آن‌ها نرم شده است، Pلِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظّاً غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ.O اگر این لطف خاص خداوند برای توی پیغمبر و کسانی‌که شغل انبیا را گرفته‌اند، معلمین عزیز ما نبود، دل‌های آن‌ها سخت و سیاه می‌بود، همۀ افراد در دور شمع وجود این‌ها متفرق می‌شدند، Pلَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَO و تو را تنها می‌گذاشتند، لذا به پاس این لطف خاص خداوند، فَاعْفُ عَنْهُمْ، مردم را مورد عفو خودت قرار بده. از لغزش‌های آن‌ها درگذر.Pوَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْO و برای آن‌ها حتی استغفار کن. پس این یکی از الطاف خاص خداوند به انبیا خودش و به کسانی‌که شغل انبیا را گرفته‌اند: معلمین عزیز ما.

نمونه‌های فراوانی داریم از دلسوزی معلمین و مهربانی آن‌ها با دانش‌آموزان که فراوان به‌حمدالله در این مناسبت‌ها تلویزیون پخش می‌کند و می‌بینیم و می‌شنویم و مطالعه می‌کنیم، آن معلم عزیزی که برای نجات جان دانش‌آموز خودش، وقتی‌که احساس کرد بدون توجه دارد زیر ماشین می‌رود، خودش را جلو انداخت، پای خودش زیر ماشین آمد، ولی دانش‌آموز را نجات داد. این اگر دل این انسان مهربان نباشد، آیا غیر این‌چنین ویژگی‌ای که از ویژگی‌های انبیای الهی است، می‌تواند کسی جان خودش را به‌خطر بندازد که کسی‌که با او هیچ نسبتی را ندارد، بخواهد نجاتش بدهد. خب صحنه‌های فراوان جلو چشم انسان و به ذهن انسان می‌آید وقتی در این مبحث ورود پیدا می‌کنیم، آن معلم عزیزی که با جان‌باختن خودش و رفتن زیر دیوار، دانش‌آموزان را نجات داد، چند وقت قبل. فراوان از این‌ها در زندگی معلمین عزیز ما هست که فقط حکایت‌کنندۀ این لطف خدا است که به آن‌ها دلی مهربان داده است، همانند دلی که به پیغمبر خودش داده و این دلسوزی انبیا و به‌تبع آن‌ها کسانی‌که شغل انبیا را گرفته‌اند، معلمین ما، برای هدایت مردم تا آنجا پیش می‌رود که گاهی غصه‌های دلش که لبریز می‌شود، خداوند برای تسلی او با نام کوچکش که نهایت ارتباط عاطفی را نشان می‌دهد، صدا می‌زند و مورد خطاب خودش، پیغمبرش را قرار می‌دهد: Pبِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. طه. مَا أَنزَلْنَا عَلَیْک الْقُرْءَانَ لِتَشقَی.O پیامبر ما، با نام صدا می‌زند، طاها نام مبارک پیغمبر خدا است. Pمَا أَنزَلْنَا عَلَیْک الْقُرْءَانَ لِتَشقَیO، ما این قرآن را برای اینکه خودت را این‌قدر به زحمت بندازی، نازل نکردیم. این دل مهربان را ما به تو داده‌ایم، اما این‌قدر هم دلسوزی که خودت را به مشقت و سختی و گرفتاری بندازی برای دیگران، ما به این امر هم راضی نیستیم. Pإِلا تَذْکرَةً لِّمَن یخْشیO، مگر فقط یک تذکری برای کسانی‌که اهل خشیت الهی هستند. این دلسوزی که خدا، این دل سوزانی که خدا به معلم داده است، حدّ هم برای او تعیین می‌کند، بس‌که خداوند لطف دارد به انبیا خودش و کسانی‌که شغل انبیا را دارند، معلمین عزیز ما.

در آیۀ دیگر بیان می‌کند حال و روز و وضع معلمین را و انبیا را که می‌فرماید: Pلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفسَکَ اَلاّ يَكونوا مُؤمِنين.O تو خودت را می‌خواهی به هلاک برسانی، نابود کنی از غصه که چرا دیگران ایمان نمی‌آورند؟ به‌خاطر این دل مهربانت، تو دق خواهی کرد. خداوند می‌فرماید این وظیفۀ تو نیست. این دل مهربان را نگه‌دار، در حد وظیفۀ خودت انجام بده. درود خدا بر معلمین ما که متصف هستند حقیقتاً به این صفات انبیاء الهی و افتخار ما هست در نظام مقدس جمهوری اسلامی که فرزندان ما از چنین معلمینی و با این ویژگی‌های پیغمبران خدا برخوردار هست. برای همۀ معلمین عزیزمان آرزوی موفقیت و سلامتی داریم.

اما یک راهکار خدایی و راهکاری که خداوند برای موفقیت بیشتر پیغمبر خودش بیان می‌کند، عرض می‌کنم و در این خطبه عرایضم را به پایان می‌رسانم. آن راهکار این است معلمین عزیز، اگر ما می‌خواهیم از آموزه‌های دینی روش تربیتی خودمان را و تأثیرگذاری خودمان را تکمیل کنیم، این است که خداوند می‌فرماید: Pوَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَ الْعَشِیِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لَا تَعْدُ عَيْنَاکَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ لَاتُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ وَ كَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا.O سورۀ مبارکۀ کهف، آیۀ ۲۸. برای موفقیت بیشتر پیغمبر خودش و کسانی‌که شغل پیغمبر و انبیا را دارند که امام راحل فرمودند معلمی شغل انبیا است، می‌فرماید Pوَ اصْبِرْ نَفْسَکَO ‌استقامت کن، صبر کن، همراه با کسانی‌که Pيَدْعُونَ رَبَّهُمْO خدای خودشان را می‌خوانند. شب و صبح خدا را می‌خوانند، ارتباط‌شان با خدا قوی است، با این‌ها همراه باش، با این‌ها صبر و استقامت کن. در راهی که آن‌ها حرکت می‌کنند، قرار بگیر و با آن‌ها همراهی کن و صبر کن که Pيُرِيدُونَ وَجْهَهُOکه هدف آن‌ها وجه خدا و رضای پروردگار است. چشم از این‌ها برمدار، به‌خاطر دنیاطلبانی‌ که Pتُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَاO ظاهر دنیا را فقط طلب می‌کنند. Pوَ لَاتُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَاO از کسانی‌که دل‌شان را از یاد خودمان غافل کردیم، پیروی مکن و کسانی‌که پیروی از هوای نفس می‌کنند و به افراط و تندروی روی می‌آورند، از این‌ها اطاعت نکن. این آن چیزی است که خداوند متعال در آیات شریفه برای ایفای نقش انبیا، هر کسی‌که برعهده گرفته است را بیان می‌کند.

ما متأسفیم گاهی می‌بینیم کسانی می‌آیند برای این قشر فرهیخته و فهیم ما نسخه می‌پیچند و در آن نسخۀ خودشان بیان می‌کنند که باید همه از معلمین ما بترسند، این چه نسخه‌ای است که برای این قشر فرهیخته پیچیده بشود؟! خداوند متعال می‌فرماید: Pفَبِما رَحمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمO به‌خاطر لطف خدا، دل تو مهربان قرار داده شده است. این برگرفته از چه آموزه‌ای است که اولاً هدف دشمنی را که دشمنان این کشور و استکبار جهانی و صهیونیست‌ها هست، همان ابتدای صحبت‌شان بیان می‌کنند که ما در داخل دشمنانی بدتر از آن‌ها داریم و بعد این نسخه را می‌پیچند که شما جوری باشید که همه از شما بترسند! مگر با ترس کسی هدایت شده است؟! بشیراً و نذیرا، آن راهی که خدا پیش پای معلم ما می‌گذارد، بشارت و مژده است که قالب انسان‌های باایمان، به‌خصوص در داخل کشور ما که همه برادران دینی ما هستند و آنچه که مسلم است، آن غلظت و شدت برای آن‌ور این مرزها است. برای استکبار جهانی است. چرا شما که برای آن‌ها لبخند بر لب می‌گذارید، این نسخه را برای معلمین ما می‌پیچید؟ امیدواریم ان‌شاءالله خداوند متعال خود این‌ها را به این نسخه‌های شفابخش قرآنی، شفای عاجل و کامل عنایت بفرماید.

- الهی آمین.

+ خدایا ما را یک‌آن به خودمان وامگذار.

- الهی آمین.

+ ما را قدردان زحمت‌های معلمین عزیزمان قرار بده.

- الهی آمین.

+ معلمینی که از روز اول برای ما زحممت کشیدند، کلمه‌کلمه بر زبان ما گذاشتند و دست ما را گرفتند، قلم به انگشت و دست ما دادند و کلمه‌کلمه نوشتن را به ما آموختند، خدایا بر توفیقات این عزیزان در هر کجا که هستند، بیفزای.

- الهی آمین.

+ عزیزانی که از دنیا رفته‌اند از اساتید و معلمین ما، خدایا بر درجات آن‌ها بیفزای و آن‌ها را با معلم واقعی، رسول گرامی اسلام محشر بگردان.

- الهی آمین.

+ رهبر فرزانۀ انقلاب، خدمتگذاران این نظام بر توفیقات و تأییداتشان بیفزای.

- الهی آمین.

+ معلم شهیدمان، حضرت آیت‌الله مطهری را با شهدای کربلا محشور بگردان.

- الهی آمین.

+ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ. وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ.

- اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

پایان خطبۀ اول

اعوذبالله من الشیطان الرجیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ علَی أَشْرَفِ الأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِین حَبِیبِ إِلَهِ الْعَالَمِینْ أبِی القاسِمِ المصطفی مُحَمَّد و علی آله الاَّطیِّبینَ الاَّطهَرینَ المَعصُومینَ المُنتَجَبین وَ لَا سِیَّمَا علی بن ابیطالب علیه السلام و فاطمة الزهرا سیدة نساء العالمین وَ الحَسَن وَ الحُسَیْن سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ و علی ابن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجة قائم المهدی صلوات الله علیهم الاجمعین وَ اللَّعْنَهُ دائم ‏ْعَلَى أَعْدَائِهِمْ من الآن الی قِيَامِ يَوْمِ الدِّينِ. اوصيکم و نَفسی عِبادَالله بِتقوی الله و طاعَة.

خودم و شما نمازگزاران، برادران و خواهران عزیز و گرامی را به رعایت تقوای الهی سفارش می‌کنم و از خداوند متعال می‌خواهم همۀ ما را متصف گرداند به صفت تقوا که جز رضای او نیندیشیم و جز رضای او نگوییم و جز رضای او قدمی برنداریم. مناسبت‌هایی است که نیاز به تذکر دارد، مجدداً گرامی می‌داریم هفتۀ گرامیداشت مقام معلم را و به معلمین عزیزمان عرض خداقوت و برای این عزیزان آرزوی موفقیت و سلامت داریم و از خداوند می‌خواهیم که ما را قدردان نعمت وجود این عزیزان‌مان قرار دهد.

مناسبت دیگر سالروز تشکیل بسیج سازندگی را داریم که هفدهم اردیبهشت، روز تشکیل بسیج سازندگی است. خدمات فراوانی به‌حمدالله بسیج سازندگی در کل کشور و به‌تبع آن در این شهرستان انجام داده‌اند که من چون مطلبی را می‌خواهم عرض کنم، نمی‌توانم مفصل به آن بپردازم و عذرخواهی می‌کنم از عزیزان بسیج سازندگی‌مان.

هجدهم اردیبهشت، یازدهم ماه معظم شعبان، ولادت علی اکبر امام‌حسینA را داریم که به ‌نام روز جوان نامگذاری شده است. به همۀ جوانان کشورمان و والدین آن‌ها تبریک می‌گوییم این مناسبت را و برای جوانان‌مان آرزوی موفقیت و سلامتی داریم و از خداوند می‌خواهیم دو مشکلی که عزیزان ما دارند در راه ازدواج‌شان، یکی اشتغال و یکی مسکن، ان‌شاءالله به لطف خداوند و همت مسئولین حل بشود و همین روز هم به نام روز حلال‌احمر نامگذاری شده است. روز جهانی صلیب‌سرخ و حلال‌احمر در کشور ما که برای این عزیزان هم آرزوی سلامتی و موفقیت داریم. واقعاً این عزیزان هم در شرایط بحرانی اولین گروه‌هایی هستند که به داد مردم و برای نجات آن‌ها اقدام می‌کنند. نمونه‌اش را شما در تلویزیون دیدید، این حادثۀ اخیر و غم‌باری که پیش آمد و تعدادی از کارگران زحمت‌کش ما در آن معدن محبوس شدند و برای نجات آن‌ها عده‌ای از عزیزان ما رفتند و آن‌ها هم خودشان گرفتار صدمه و جراحت شدند. برای این عزیزان که مجروح شدند، آرزوی سلامتی کامل و برای آن‌هایی که از دنیا رفتند و فوت کردند، آرزوی علو درجات و بخشش گناهان را داریم و برای خانواده‌های معظم و معزز این عزیزان هم آرزوی صبر و استقامت داریم. امیدواریم خداوند متعال بلایا و گرفتاری‌ها را از این کشور امام‌زمانA دور بگرداند.

اما مطلبی که می‌خواهم به آن بپردازم، در هفتۀ گذشته عرض کردم ما بدون اینکه بخواهیم قضاوتی در حق دولت‌ها، از اول انقلاب تا به امروز، داشته باشیم این مطالب را عرض می کنم. توقعات مردم، مطالبات منطقی و به‌حق مردم از مسئولینی که آینده می‌خواهند بر مسند قدرت بنشینند و این کشور را مدیریت کنند، این مطالبات به‌حق مردم را یک موردش را عرض کردم که در حوزۀ مدیریت، مردم توقع دارند یک اصلاح چرخۀ مدیریت در کشور اتفاق بی‌افتد. به‌هرحال این مدیریت‌ها هستند که حرف آخر را می‌زنند و تصمیم نهایی را می‌گیرند. إِنْ کانُوا خیراً فَخْیرا وَ إِنْ کانُوا شَراً فَشَرا، لذا باید این چرخۀ مدیریت اصلاح بشود. ما از رئیس‌جمهور آینده این مردم این توقع را دارند و مقداری صحبت کردند.

توقع دومی که ما داریم این است که مبارزۀ جدی با مفاسد اداری، مالی، اقتصادی و حتی مفاسد فرهنگی و سیاسی از مطالبات به‌حق و منطقی این مردم است. این نظام ولایی برآمده از انقلاب اسلامی، افتخارش به این است که احیاگر حاکمیت عدل علوی است. آیا این مفاسدی که در ادارات به‌وجود می‌آید، این‌ها با عدل علوی سازگار است؟ من چند نمونه از نهج‌البلاغه از برخورد قاطع مولای متقیان با مدیرانی که فساد در گردونۀ کارشان و حیطۀ مسئولیت‌شان به‌وجود آمد را عرض می‌کنم.

یکی از آن برخوردها با شریح قاضی بود، وقتی‌که خبر رسید به مولای متقیان که شریح قاضی که برای قضاوت بر مردم اعزام شده است، خانه‌ای خریداری کرده است به هشتاد دینار لا، از سطح زندگی مردم فراتر است، مردم نمی‌توانند این‌چنین خانه‌ای داشته باشند، به مولای متقیان رسید، حضرت به ریح اخطار دادند و فرمودند این‌چنین خبری به من رسیده است، صحت دارد؟ شریح قاضی گفت بله. فَنَظَرَ إِلیْهِ نَظَرَ الْمُغْضِبْ، حضرت یک نگاه غضب‌آلودی به او کردند و بعد فرمودند اگر با من مشورت می‌کردی، می‌گفتم این خانه چه عیوبی دارد، این خانه نقصش چیست، حیف که این کار را کردی. تو به درد کارگذار و قضاوت در نظام علوی نمی‌خوری. تو که می‌خواهی قضاوت کنی، سطح زندگی تو با مردم باید یکی باشد. اگر افتادی در این ورطۀ دنیاجمع‌کردن و زراندوزی، دیگر به فکر ضعفا نیستی. در قضاوت تو تأثیر می‌گذارد، یک برخورد قاطع.

ما اگر می‌گوییم مفاسد اداری، اقتصادی، حتی فرهنگی و سیاسی یعنی اینکه آینده رئیس‌جمهور به فکر این باشد. الان فساد در بعضی از اداره‌ها رسوخ کرده است. تعارف که نداریم، باید چه کسی، رئیس‌ قوۀ مجریه باید برخورد کند. دومین نمونه هشدار دربارۀ استفادۀ ناروا از بیت‌المال در نامۀ پنجم خطاب اشعث‌بن‌قیس که فرماندار آن حضرت بود در منطقۀ آذربایجان، حضرت فرمودند که وَ إِنَّ عَمَلَکَ لَيْسَ لَکَ بِطُعْمَةٍ وَ لَکِنَّهُ فِی عُنُقِکَ أَمَانَةٌ، اشعث‌بن‌قیس تو را من فرستادم به‌عنوان فرماندار آذربایجان. این فرمانداری، این پست و مقام وسیلۀ طعمۀ تو و اطعام تو و زراندوزی تو نیست. این یک امانتی است به گردن تو. نباید این کار را بکنی. از بیت‌المال نباید سوء استفاده بکنی. آیا مسئولین این‌چنین برخورد می‌کنند با متخلفین؟

یا وقتی‌که خبر ارتشاع، خبر حقوق‌های نجومی به آن‌ها می‌رسد، متأسفانه می‌آید کسی‌که از طریق رأی مردم به قدرت رسیده است، نمایندۀ مجلس شده است، نطق خودش را که باید در دستور جلسۀ مجلس می‌کرد، می‌آید به دفاع از این عمل خلاف پدرش آنجا وقت مجلس و ملت را می‌گیرد و دفاع می‌کند از کار خلاف پدرش، دختر صفدر حسینی، نمایندۀ مجلس در لیست یکی از جناح‌های سیاسی کشور هم قرار دارد. مردم این‌ها را این روزها باید بدانند. ما بیست‌ونهم اردیبهشت انتخابات داریم، چه کسانی لیست می‌دهند برای انتخابات مجلس؟ چه کسانی معرفی می‌کنند؟ آنجا می‌گوید که این قسمتش را بعداً تکذیب کرد، ولی کاش مطهری قطع نمی‌کرد سخنش را تا او نطقش را کامل می‌کرد، دیگران نوشتند که در آنجا می‌گوید که ما از سفرۀ انقلاب، مضمون حرفش، حق‌مان را برداشتیم! باریکلا، این سفرۀ انقلاب برای این است که عده‌ای بیایند بالا به علوف برسند و این را حق خودشان بدانند؟! برخورد علوی با این چه شد؟ آمد آن آقا اعلام کرد مسئول عالی‌رتبه‌ای در این کشور، گفت که ایشان از ذخایر انقلاب هستند! از ذخایر انقلاب‌اند! خوب ذخیره‌هایی بعضی‌ها برای این انقلاب در آستین دارند، برای منسب‌ها! واقعاً این‌جوری است؟!

علیA می‌فرمایند این عمل تو، این مسئولیت تو وسیلۀ ارتزاق تو نیست. این یک امانت خدا است. در نامۀ دیگر، در نامۀ بیستم خطاب به زیادبن‌ابیه که چون فرد نالایقی بود و از قبل نصب شده بود، منصوب حضرت نبود، ولی منحرف بود، حضرت پیشگیرانه به او یک خطابی کردند، فرمودند که سوگند به خداوند اگر به من گزارش کنند که در اموال عمومی خیانت کرده‌ای، کم یا زیاد، چنان بر تو سخت گیرم که بهرۀ تو از دنیا کم شود و در هزینۀ عیال خودت درمانده شوی و خار و رسوا شوی.

هنوز اتفاقی نیفتاده بود، اما انسانی بود که زمینۀ انحراف در او بود. حضرت به او این‌چنین قاطع تذکر داند. ما در آینده می‌خواهیم رأی بدهیم عزیزان. باید رئیس‌جمهوری باشد که وقتی خبر رسید به او که فلان انحرراف در فلان اداره است، برخورد قاطع داشته باشد، برخورد جدی داشته باشد. نه اینکه حمایت کنند از جنایتکاران و کسانی‌که اهل اختلاس هستند و حقوق‌های کذای می‌گیرند.

حالا در یک سال همان صفدر حسینی ششصد و هشتاد و شش میلیون تومان از این بیت‌المال می‌گیرد به‌عنوان حقوق! در آن فیش حقوقی‌اش هم مطالب جالبی زده‌اند، قابل مطالعه هست. حق اوقات فراغت فرزندانش! حق نمی‌دانم فلان کارش، این‌ها را برایش در فیش می‌زنند و می‌گیرد و بعد می‌آیند دفاع می‌کنند از او! ما باید این‌ها را بشناسیم، به چه کسانی می‌خواهیم رأی بدهیم.

در نامۀ دیگری علیA در نامۀ چهل‌وپنج به عثمان‌بن‌حنیف، استاندار بصره که تأکید بر ضرورت ساده‌زیستی مسئولین حضرت می‌کنند. حضرت می‌فرمایند پسر حنیف، به من گزارش داده‌اند دعوت شخص ثروت‌مندی را پذیرفتی و بر سفرۀ او نشستی و برای تو غذاهای رنگارنگی آورده است. اگر این خبر و گزارش صحت داشته باشد، تو لیاقت این پست و مقام را نداری. چرا در سفره‌ای نشستی که مساکین و بی‌نوایان در او جایی نداشتند؟ آیا این لقمه‌های چرب و این غذاهای گرمی که به تو داده‌اند، بدون چشم‌داشت بوده است؟! آن‌هایی که امروز دارند تبلیغات می‌کنند، کسانی‌که از آن‌ها حمایت می‌کنند، آیا هدفی جز رضای خدا ندارند؟ یا اگر یک ریال خرج کنند، بعداً دو ریال می‌خواهند به آن‌ها برگردد؟! یا بیشتر!

ما باید این‌ها را رصد کنیم. چه کسانی حتی دارند دفاع می‌کنند برای این‌ها. چه کسانی ستاد می‌زنند برای این‌ها. کسی‌که محکوم شده است در نظام اسلامی، کسی‌که به‌خاطر تخلف‌هایش در شهرداری یکی از شهرها و کلان‌ شهرها محکوم شد به چند سال حبس و برگرداندن بیت‌المال به جای خودش، این آقا حالا می‌شود مسئول ستاد شخصی. ما کار به کسی نداریم، این فردا می‌خواهد برای من و شما تعیین رئیس‌جمهور کند. من برای آینده دارم می‌گویم، به الان کار ندارم. این‌ها را ما باید شناسایی کنیم. این‌ها همین دهان باز این دوروبری‌هایشان را و چشمان گشاد آن‌ها را نمی‌توانند بیشتر پُر کنند و سیر کنند، کی به من و شما خواهند رسید، خدا می‌داند! لذا ما باید فرمایشات امام راحل مدنظرمان باشد. آن پیرسفرکرده‌ای که می‌گفت این انقلاب، انقلاب مستضعفین است. این انقلاب، انقلاب پابرهنگان است.

حالا ببینید چگونه کسانی‌که با اقبال مردم به الاف‌وعلوفی رسیده‌اند، در این نظام مقدس سنگ بیگانه را به سینه می‌زنند و برای سفرۀ بیگانه دارند تلاش می‌کنند و حال آنکه ما بعد از سی‌وهشت‌ سال مناطقی داریم در همین کشور که خانۀ آن‌ها یک کپر است و کیف کتاب و دفتر فرزندشان کیسه‌گونی است و کفش پای فرزندشان یک دمپایی پاره است. ما در همین کشور این‌ها را داریم. آن‌هایی که می‌خواهند بروند، آیا این‌ها را دیده‌اند؟ آیا این‌ها را می‌دانند؟ برای این‌ها چه فکری کرده‌اند؟ چه‌کار کرده‌اند و چه‌کار می‌خواهند بکنند؟ این من و شما هستیم که باید این روزها با دقت به سخنان این‌ها چون از کوزه همان برون تراود که در اوست، هشتاد درصد آنچه در درون دارند، به زبان می‌آورند. ممکن است بیست درصد هم نفاق کنند، خلاف واقع با خودشان، با خودشان کج باشند، گفت با ما کج و با خود کج و با خلق خدا کج، آخر قدمی راست بنه ای همه جا کج. ممکن است این‌جوری باشد، امیدواریم ان شاءالله خداوند متعال عاقبت امور همۀ ما را ختم به خیر بگرداند.

- الهی آمین.

+ و به کسانی‌که کمر خدمت در آینده برای این ملت بسته‌اند، خداوند ان‌شاءالله از میان این کمربسته‌های خدمت و شیفتگان خدمت اونی است که بهتر است، به رأی من و شما به منصب ریاست برساند.

- الهی آمین.

+ خدایا ما را یک‌آن به خودمان وامگذار.

- الهی آمین.

+ عاقبت امور ما را ختم به خیر بگردان.

- الهی آمین.

+ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ. وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ. صدق الله العلی العظیم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

- اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

پایان خطبۀ دوم