خطبه های صوتی نماز جمعه 1396/7/7

جمعه، ۷مهرماه۱۳۹۶، شهرستان بردسکن، خطیب حجت‌الاسلام امینی، مکان مسجد جامع و مصلای شهر بردسکن.

سلام علیکم و رحمة الله. أعوذ بالله مِنَ الشيطانِ الرَجيِم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ نَحْمَدُهُ وَ نَسْتَعينُهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ وَ نَسْتَهْديهِ وَ نَتَوَکَّلُ عليه وَ نُصَلّی وَ نُسَلِّمُ عَلی حبيبه وَ نجيبه سیدِ رُسُلِهِ وَ حافِظِ سِرِّهِ بَشيرِ رَحْمَتِهِ وَ نَذيرِ نِقْمَتِه أَباالقاسِم المُصطَفی مُحَمَّد وَ عَلی آله الاَّطیَّبینَ الاَّطهَرینَ المَعصُومینَ المُنتَجَبین وَ لَا سِیَّما بَقیَّهِ الله فِی الأرَضین وَ اللَّعْنَهُ دائِم ‏عَلَى أَعْدَائِهِمْ اعداء الله مِنَ الان الی يَوْمِ لِقاءالله اوصيکم و نَفسی عِبادَ الله بِتَقوی الله وَ طاعَة وَ اجتِنابِ مَعصِیَتهِ.

خودم و شما نمازگزاران، مؤمنین و مؤمنات را به رعایت تقوای الهی و دوری از گناه و معصیت سفارش می‌کنم و بر اتصاف به تقوا، برای خودم و شما نمازگزاران، از خداوند متعال و منان استعانت و استمداد می‌جویم و به این کلام مولای متقیان، امیر بیان، علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) توجه می‌دهم که در نشانه‌های اهل تقوا، می‌فرمایند: «وَ صَبْراً فِی شِدَّةٍ.» متقین کسانی هستند که در شدائد و گرفتاری‌ها و سختی‌های روزگار،‌اهل استقامت و صبر هستند و در همین موضوع، ادامۀ روایتی که از رسول گرامی اسلام، حضرت محمدبن‌عبدالله (ص) در هدایای سفر آخرت، هدیۀ رضوان، مالک بهشت، حضرت فرمودند از هدایای رضوان، مالک بهشت، وَ صَبراً علی المَکارِهِ، این است که انسان در برابر مکروهات، چیزهایی که خلاف میل انسان هست، طبع انسان آن‌ها را نمی‌پسندد و برای او در زندگی پیش می‌آید، صبور باشد. اهل استقامت باشد. در این رابطه، روایتی را از وجود نازنین و مقدس رسول گرامی اسلام در هفتۀ قبل عرض کردم که حضرت برای صبر در برابر مصیبت و صبر بر معصیت و صبر بر طاعت، درجاتی را بیان کردند و هر درجه‌ای را فضیلتی برایش حضرت یادآوری کردند و در روایتی هم رسول گرامی اسلام می‌فرمایند: «الإِيمَانُ نِصْفَانِ» ایمان، دو نیمه دارد: «نِصْفٌ فی الصَبْرٌ وَ نِصْفٌ فی الشُكْرٌ» که نیمی از ایمان انسان، به صبر و استقامت او در برابر مشکلات و مصیبت‌های این دنیا و طاعت و بندگی خدا و عدم ابتلاء به معصیت بستگی دارد و می‌تواند نیمی از ایمان خودش را با این صبر و استقامت حفظ کند و نیم دیگر هم در شکر و سپاس به درگاه پروردگار برای نعمت‌هایی که خداوند به انسان داده است. اگر ما این دو ویژگی، یعنی صبر و شکر در زندگی‌مان تقویت کنیم و این روحیۀ صبوری و استقامت و شکرگذاری به درگاه خداوند متعال را داشته باشیم، دو نیمۀ ایمان خودمان را درواقع می‌توانیم محافظت کنیم و مراقبت کنیم.

در این هفته، به‌خاطر ایام سوگواری اباعبدالله‌الحسین (ع) و لزوم توجه بیشتر به مباحث محرم و عاشورا، در این بحث، به همین مقدار بسنده می‌کنم و به موضوعی می‌پردازم، مناسب با این ایام. ببینید عزیزان شیعیان علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)، امتیازات و مشخصات فراوانی دارند. بعضی از آن‌ها، سرآمد و برجستگی‌های خاصی در بین این اوصاف و ویژگی‌ها دارد و درواقع آن‌ها باعث امید، ماندگاری و مقاومت شیعه در دوران‌های مختلف با حکومت‌های مقابل شیعه و معاند شیعه، همان ویژگی‌های باعث شده است که شیعه بماند و تا امروز بحمدالله نه‌تنها دایرۀ تشیع کمتر نشده است؛ بلکه توسعه پیدا کرده است و گسترش پیدا کرده است و امروز شیعه در سراسر جهان به لطف خداوند متعال و با توجه به همین ویژگی‌ها شناخته شده است و همه، شیعیان را با این ویژگی‌های می‌شناسند و از آنجایی‌که همین ویژگی‌ها باعث شده است در مقابل ستمگران و طاغیان زمان، شیعه قد خم نکند؛ بلکه مقاومت کند و دست ستمگران را از سلطۀ بر ضعیفان، با این ویژگی‌ها، شیعیان کوتاه کنند، آن‌ها هم بیکار ننشستند و در تضعیف این ویژگی‌ها تلاش فراوانی کرده‌اند و هزینه‌های هنگفتی را خرج کرده‌اند. یکی از آن امتیازات و ویژگی‌های شیعیان، عاشورای امام‌حسین (ع) است و یکی از آن ویژگی‌ها و امتیازات شیعه، انتظار و مهدویت امام‌زمان (ع) است و حلقۀ وصل عاشورا به مهدویت، امامت و ولایت است. این در بین صفات و ویژگی‌های گسترده و فراوانی که شیعه دارند،‌ این سه ویژگی از یک جایگاه خاصی برخوردار است. لذا ما در این ایامی که به سوگ اباعبدالله‌الحسین (ع) نشستیم و مراسم عزاداری آن حضرت و خیمۀ عزای آن حضرت را در سراسر کشورمان‌، شهر و دیار و منطقه و کوچه و محله‌مان برگزار کردیم، باید این پیوند عاشورا به مهدویت را از طریق مبانی آن بشناسیم. یعنی اگر چنانچه این عاشورا به مهدویت متصل نشود و با نگاه به مهدویت و انتظار، ‌برنامه‌ریزی نشود، درواقع نه‌تنها ما را ممتاز نخواهد کرد؛ بلکه دشمنان ما را هم امیدوار خواهد کرد. امروز سرووصدا در جهان راه افتاده و به نام امام‌حسین (ع) کارهایی را انجام داده‌اند، حتی متأسفانه عده‌ای چهرۀ زیبا و نورانی شیعه را با تمسک به همین عاشورا و عزاداری برای امام‌حسین (ع) آنچنان کریه و زشت نمودند که اگر انسان یک نگاهی به صفحات مجازی،‌شبکه‌های مجازی بیندازد، نه‌تنها رغبتی به شیعه پیدا نمی‌کند؛ بلکه نفرت پیدا می‌کند. چرا این اتفاق افتاده است؟ چرا عده‌ای حاضر می‌شوند به نام امام‌حسین (ع) تیغ به صورت خودشان، به سر خودشان، به شانه و پشت خودشان بزنند و خونی که می‌تواند احیاگر یک انسانی باشد و می‌تواند اگر از مجرای صحیح خودش منتقل بشود، نجات‌بخش جان انسان‌ها باشد، بر سروصورتش بریزد،‌بر کف خیابان بریزد و انسان‌های معاند و دشمن از این‌ها عکس و فیلم تهیه کنند،‌در فضاهای مجازی نشر بدهند و ترویج کنند و شیعه را با این‌چنین چهره‌ای بخواهند به دنیا معرفی کنند. چرا این اتفاقات می‌افتد؟ وقتی‌که پیوند عاشورا از مهدویت گسسته شد، این اتفاقات می‌افتد. چرا باید دربعضی از مناطق، به نام شیعه با پای برهنه، به‌عنوان عزاداری امام‌حسین (ع) پا تو آتش بگذارند و روی آتش راه بروند و این‌چنین کارهای سخیفی که شأن شیعه را بیارد پایین. انسان‌های شیعه را یک انسان‌های بدوی، بی‌فرهنگ، بی‌تمدن در چشم جهانیان معرفی می‌کنند. چرا؟ وقتی‌که عاشورا از مهدویت و حلقۀ واصل عاشورا به مهدویت که ولایت هست، جدا شد، هر کاری را ممکن است انجام بدهند. اونیکه درواقع امتیاز شیعه را به‌عنوان عاشورا و مهدویت حفظ می‌کند، آن ولایت است در عصر غیبت امام‌زمان (ع) و گوش به فرمان ولی فقیه بودن در رعایت همۀ مسائل و شعائر دینی ما. خب شما ملاحظه فرمودید، ‌وقتی‌که عده‌ای به مناسبت‌هایی در مجالسی که برگزار می‌کردند، به بزرگان اهل تسنن توهین می‌کردند و باعث می‌شدند که در جهان مسلمان اله سنت، علیه شیعه برنامه‌ریزی بکنند، مقام معظم رهبری بودند که فریاد وحدت و محکوم کردن این‌چنین مجالسی را سر دادند و اگر نبود پیام مقام معظم رهبری به‌عنوان ولی فقیه و به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مراجع عظام جهان تشییع، شاید در خیلی از کشورهای سنی‌نشین، علیه شیعه یک حرکت‌هایی اتفاق می‌افتاد؛ ولی وقتی پیام وحدت‌بخش مقام معظم رهبری و روشن‌گر معظم‌له قرائت شد و علمای اهل تسنن فهمیدند که این کارها، کار شیعۀ اصیل نیست. عده‌ای شیعۀ فریب‌خورده و کسانی‌که مرجعیتشان در لندن و انگلستان و آمریکا درواقع قرار گرفته، دارند این کارها را می‌کنند، مثل سنی‌های سلفی و وهابی‌های وحشی که این جنایت‌ها را آفریدند، علمای آن‌ها تذکر دادند به مردمشان که دامن شیعه از این‌چنین توهین‌هایی به بزرگان اهل سنت بری است و این حرکات سخیفی که به نام شیعه در دنیا دارد اتفاق می‌افتد، خارج از آن بطن و متن تشییع واقعی است. و لذا ما باید این پیوند را بین عاشورا و مهدویت از مبانی خودش پیدا کنیم و اعتقاد راسخ به این موضوع داشته باشیم.

نمونه‌هایی از این پیوند را من ذکر می‌کنم تا ما که در این ایام عزاداری می‌کنیم، بدانیم این عزاداری عاشورا بدون آن نگاه به مهدویت و انتظار و آیندۀ مهدوی، بدون این نگاه و بدون این توجه سرابی برای ما بیش نخواهد بود. یکی از آن نمونه‌ها این است که نوشته‌اند امام‌حسین (ع) به امام‌سجاد (ع) فرمودند: «فرزندم، به خدا سوگند خون من از جوش نخواهد افتاد تا خداوند مهدی آل محمد (ص) را برانگیزد و انتقام خونم را بگیرد.» این را امام‌حسین (ع) به امام‌سجاد (ع) فرمودند. پیوند عاشورا با انتظار و مهدویت.

دومین دلیل و نشانه بر این پیوند، در دعای ندبه و شرح میزان غم و هجران حضرت مهدی (ع) از میان صدها شهید از عترت رسول گرامی اسلام، می‌بینیم تنها از شهید کربلا، امام‌حسین (ع)، نام برده می‌شود که «أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ» پس این عاشورا با مهدویت پیوندی وسیع، پیوندی قوی و ارتباطی ناگسستنی دارد. ما باید در عزاداری‌هایمان به فکر این موضوع باشیم که خدایی نخواسته منقطع از امامت و ولایت و انتظار و مهدویت، عاشورای ما برگزار نشود.

سوم، شعار قیام جهانی حضرت مهدی (ع) و یارانشان هست که با قیامشان، شعارشان این خواهد بود، هم خود حجةبن‌الحسن (ارواحنا له الفداء) و هم اصحاب و یاران باوفای آن حضرت و پرچم آن‌ها، این شعار بر آن نقش بسته خواهد بود که «یا لثارات الحسین» این هم نشانۀ این پیوند عاشورا با مهدویت است.

و چهارم اینکه ما بیش از دویست روایت در متون روایی‌مان داریم که به این مسئله اشاره دارند که حضرت مهدی (ارواحنا له الفداء) فرزند و از نسل امام‌حسین (ع) است و این نکته، گویای رمز عمیق این ارتباط است. لذا رسول گرامی اسلام، در روایات داریم،‌ به زهرای اطهر فرمودند: «زهراجان، قسم به خدایی که جز او معبودی نیست، مهدی این امت که عیسی‌بن‌مریم پشت سر او نماز می‌خواند، از ما می‌باشد» و آنگاه با دست مبارکشان بر شانۀ امام‌حسین (ع) زدند و سه‌مرتبه فرمودند «او از حسین است، او از حسنی است، او از حسین است.» این نمونۀ چهارم از این ارتباط عاشورا به مهدویت. لذا مواظب باشید عاشورای ما را منقطع از آیندۀ روشن عالم و روشن‌گر آن و ماه تابان آن امام‌زمان (ع) برای ما بیان نکنند. ما را در گذشته سرگردان و متحیر قرار ندهند و رها نکنند. نه نوحه‌خوان ما، نه مرثیه‌سرای ما، نه مبلغ ما، ما باید بیدار باشیم، ما باید هوشیار باشم. اگر احساس کردیم نوحه‌خوان ما، ما را در گذشته نگه داشته است، پیوند نمی‌دهند عاشورا را به مهدویت، بدانیم از مبانی دینی فاصله گرفته است. اگر خدایی نخواسته سخنران جلسه‌ای، عاشورا را در همان سنۀ ۶۱ هجری نگه داشت و اشک مردم را بر سنۀ ۶۱ گرفت و ظالمین ۶۱ هجری قمری، شمر و یزید و معاویه و این‌ها را لعن و نفرین کرد و از شمر و یزید امروز، غافلمان کرد، بدانید این اسلام را به‌طور کامل به ما معرفی نمی‌کند. باید ما مطالبه کنیم. خداوند در قرآن می‌فرماید شما هم که مسمتع سخن گوینده‌ای هستید، مسئولید. باید اولاً به بهترین‌ها گوش بدهید، ار بهترین‌ها تبعیت بکنید و علی (ع) فرمودند که هرکسی‌که به سخنی گوش فرا می‌دهد، مثل این است که او را عبادت می‌کند، لذا بنگرید چه کسی را عبادت می‌کنید.

و پنجمین دلیل و نشانه بر این پیوند عاشورا با مهدویت و انتظار، سخن رسول گرامی اسلام،‌حضرت محمدبن‌عبدالله (ص) است که به سلمان و ام‌سلمه فرمودند: «مهدی از فرزندان حسین است. پس خوشا به حال آن‌که از دوستان حسین باشد، به خدا قسم شیعیان و پیروان او، در قیامت رستگارند.» این فرمایش رسول گرامی اسلام، از این ارتباط و پیوند عاشورا با مهدویت حکایت می‌کند و علی (ع) در سخنی خطاب به امام‌حسین (ع) فرمودند: «ای حسین، نهمین فرزند تو، کسی است که بر اساس حق قیام می‌کند. دین را ظاهر و حاکم می‌کند و عدالت را گسترش می‌دهد.» امام‌حسین (ع) فرمودند: «این امر واقع خواهد شد؟» حضرت فرمودند: «آری، قسم به آن خدایی که محمد را به پیغمبری برگزید، و رسولش مرا به‌عنوان امام به عالم معرفی کرد، این امر واقع خواهد شد؛ اما بعد از یک غیبت طولانی و دوره‌ای که حیرت و تحیر برای عده‌ای به وجود خواهد آورد.» لذا ما باید خودمان را در این عاشوراهایی که بر عمر ما می‌گذرد، آماده کنیم برای ورود به زمرۀ آن سربازان و اصحاب و یاران امام‌عصر (ارواحنا له الفداء).

اگر ما این عاشوراها که بر ما گذشته است، در همان جایی که بودیم، توقف کردیم که بعضی‌ها متأسفانه این‌چنین امام‌حسینی را به ما معرفی می‌کنند. می‌گویند آقا فقط شما بیایید عزاداری بکنید. ثواب خیلی دارد. امام‌حسین (ع) خون خودشان را ندادند برای اینکه ما از قِبَل او فقط به یک ثوابی برسیم. هدایت‌گری، نقش خون امام‌حسین (ع) است. وقتی‌که در روایات فرمودند امام‌حسین (ع) چراغ هدایت امت و کشتی نجات آن‌ها هستند، ما نباید امام‌حسین را خلاصه کنیم به یک فیض بردن و یک ثواب بردنی. همۀ این سینه‌زدن‌ها ثواب دارد برای ما؛ اما اونیکه درواقع هدف امام‌حسین (ع) از خونشان و نثار خونشان بوده است، هدایت امت بوده است. هدایت امت با چه تحقق پیدا می‌کند؟ به اینکه فرهنگ امام‌حسین (ع) بیان بشود. به اینکه سخنان امام‌حسین (ع) گفته بشود. به اینکه مکتب جامع و کامل امام‌حسین (ع) تبیین بشود و بیان بشود و عمل بشود که از طریق وعاظ، روحانیون این موضوع تحقق پیدا می‌کند. مایۀ تأسف است که بعضی از هیئت‌های مذهبی ما، ساعت‌ها به عزاداری، سینه‌زنی و نوحه‌خوانی می‌پرداند؛ اما به شنیدن سخنان گوهربار امام‌حسین (ع) که چراغ هدایت ما هست و سیره و سبک و روش و منش امام‌حسین (ع) که راه نجات ما هست، تا می‌رسد، می‌بینیم این صحنه‌ها خلوت می‌شود. چرا باید این‌جور باشد؟‌چرا همۀ ما به آن هدف اصلی این عزاداری‌ها توجه نمی‌کنیم؟ چرا کسانی‌که سخن آن‌ها تأثیر دارد‌،برای هدایت‌ جوان‌های ما در این موضوع کمتر به آن می‌پردازند؟ لذا پیوند عاشورا با مهدویت از اموری است که باید از قِبَل این برگزاری مجالس ما به دنبالش باشیم.

هفتم، در آیات و روایات متعددی، امام عصر (ارواحنا له الفداء) به‌عنوان انتقام‌گیرندۀ قیام عاشورا و خون به‌ناحق‌ ریخته‌شدۀ امام‌حسین (ع) معرفی شده‌اند و این مسئله رابطۀ تنگاتنگ انقلاب امام‌زمان (ع) با ماجرای عاشورای امام‌حسین (ع) بیان می‌کند و به‌عنوان نمونه در تفسیر این آیۀ شیفه‌ای که: Nوَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًاM فرموده‌اند که روایت هم از رسول گرامی اسلام داریم، هم از مولای متقیان، امیربیان، علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) داریم و هم از امام‌باقر (ع) که فرمودند مقتول در این آیۀ شریفه، امام‌حسین (ع) منظور است و ولی او، امام عصر (ارواحنا له الفداء) است. این ارتباط عاشورا با مهدویت. لذا کسانی‌که دعای ندبه می‌خوانند، بدون توجه به عقبۀ این دعای ندبه، این مردود است. کسانی‌که عاشورا برگزار می‌کنند، بدون نگاه به آن نقطۀ نورانی امام عصر (اروحنا له الفداء) و آماده‌شدن برای یاری آن حضرت، این‌هم مردود است. ما باید این‌ها را باهم داشته باشیم و جمع بین این‌ها هم ممکن است. وقتی‌که ما عاشورای امام‌حسین (ع) را با این نگاه و پیوندش به آینده و مهدویت و قیام امام‌زمان (ع) برگزار کنیم، به فکر این می‌افتیم که یاران امام‌حسین (ع) چه ویژگی‌هایی داشتند. برای یاری امام‌حسین (ع) چه صفاتی داشتند که در اوج غربت و تنهایی امام‌حسین (ع)، امام زمانشان را تنها نگذاشتند، ما هم اگر بخواهیم عاشورای واقعی را داشته باشیم، باید صفاتی در ما به وجود بیاورد عاشورای حسینی، که امام‌زمانمان را تنها نگذاریم. غربت او را جبران کنیم. او را یاری کنیم و در دورۀ غیبت آن حضرت، نائب برحق او را باید یاری کنیم. این باید نتیجۀ عاشورای ما بشود. اگر این به وجود آمد، این عاشورایی که برگزار می‌کنیم، مثمرثمر هست و فایده دارد و به آن نتیجۀ مطلوب ما را می‌رساند.

و هشتم اینکه امام‌صادق (ع) فرمودند بعد از شهادت امام‌حسین (ع)، فرشتگان گریه کردند. ناله کردند و به درگاه خدا، التماس و التجا کردند که خداوندا، آیا قاتلین فرزند پیغمبرت را به حال خود وامی‌گذاری؟ خداوند متعال، امام‌صادق می‌فرمایند، سایۀ امام عصر (ارواحنا له الفداء) را به آن‌ها نمایاند و فرمود به وسیلۀ این قائم آل محمد، از ظالمین و قاتلین امام‌حسین (ع) انتقام می‌گیرم. این پیوند عاشورا با مهدویت است.

و نهم، توصیه و سفارش به زیارت امام‌حسین (ع) در شب ولادت امام‌زمان (ع) هست که فراوان توصیه شده است. از افضل اعمال شب نیمۀ شعبان، عزیزان اهل علم و فضل و اساتید خودم حضور دارند، در کتاب‌ها نوشته شده است، در ادعیه‌های شب نیمۀ شعبان نوشته شده که شب ولادت امام‌زمان (ع) است. از افضل اعمال آن شب، زیارتی امام‌حسین (ع) است و فرمودند که باعث بخشش گناهان و ریزش رحمت پروردگار بر بندگان می‌شود. این ارتباط عاشورا به مهدویت و انتظار را می‌رساند.

و دهم، طبق احادیث وارده، قیام امام‌زمان (ع) در سالی فرد، مثل قیام امام‌حسین (ع) که در سال ۶۱ هجری قمری واقع شد، واقع خواهد شد و در روزی که آن روز، عاشورای امام‌حسین (ع) هم قرار بگیرد. لذا امام‌باقر (ع) فرمودند: «گویا می‌بینیم امام عصر را در روز عاشورا قیام نموده و بین رکن و مقام ایستاده است و جبرائیل امین اعلام می‌کند البیعت لله.» این‌هم یکی از نشانه‌ها و دلایل ارتباط و پیوند عاشورا به مهدویت که من این‌ها را عرض کردم، به‌خاطر اینکه توجه داشته باشید، این روزها بحمدالله شور حسینی،‌سراسر کشور اسلامی ما را فرا گرفته است؛ بلکه جهان اسلا، متأثر از شهادت امام‌حسین (ع) و شور و امام‌حسین (ع) در آن‌ها به وجود آمده است؛ اما آنچه که اهمیت دارد،‌این شور حسینی را باید برسانیم با پیوند آن با مهدویت. این رابطه را ما باید امروز درک کنیم و تقویت کنیم. اونیکه کاربرد دارد در این عصر و زمانی‌که ما قرار گرفتیم.

و گویاتر از همۀ این پیوندها و ارتباط‌ها از عاشورا به مهدویت، سخن خود اما‌م‌زمان (ع) هست که ایشان بعد از ظهور بین رکن و مقام، وقتی‌که قرار بگیرند و کعبه پشت آن حضرت واقع شود، فریاد آن حضرت هست که می‌فرمایند: «یا اهل العالم» ای مردم دنیا، خطابشان به همۀ انسان‌ها هست. خودشان را معرفی می‌کنند. من قائم آل محمد و بقیة اللهی که خداوند در قرآن وعده داده است، می‌باشم و صمصام و شمشیر انتقام الهی هستم. ای اهل عالم، «اِنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن»، جد من حسین (ع) هست که «قَتَلوهُ عَطْشاناً» که در کربلا تشنه‌لب به شهادت رسید. از همه گویاتر، بر این پیوند عاشورا به مهدویت و انتظار،‌این سخن خود امام عصر (ارواحنا له الفداء) است.

و آخرین مورد که در زمان رجعت ائمۀ اطهار (ع) که یکی از اعتقادات ما شیعیان هست که ائمۀ اطهار می‌آیند ان‌شاءالله بعد از قیام امام‌زمان (ع) و حکومت جهانی آن حضرت که تشکیل شد و سال‌های حکومت و فرمانروایی آن حضرت هم به امر خداوند یک روزی باید به پایان برسد و وجود امام‌زمان هم باید علی‌القاعده و طبق معمول از این دنیا بروند، می‌گویند اولین کسی‌که رجعت خواهت کرد، امام‌حسین (ع) هستند و امام‌حسین (ع) هستند که بدن مطهر امام‌زمان (ع) را با غسل و کفن و نماز و دفن خواهند کرد. این‌هم بیانگر این ارتباط وثیق و تنگاتنگ بین عاشورا و مهدویت هست. حالا اگر ما خواستیم عاشورا ما، آن عاشورای مهدوی بشود، آن عاشورایی قرار بگیرد که مورد امضا و رضای امام‌زمان (ع) واقع شود، باید آن ویژگی‌هایی که یاران امام‌حسین (ع) داشتند و قابلیت شهادت در رکاب آن حضرت را پیدا کردند، آن ویژگی‌ها و صفات را در خودمان، در گذر زمان و گذشت عاشوراها و در عمر ما ان‌شاءالله به وجود بیاوریم.

خدایا ما را جزو یاران امام‌زمان (ع) قرار بده.

- الهی آمین.

ما را عاشورایی واقعی بگردان.

- الهی آمین.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ. وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ.

- اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

پایان خطبۀ اول

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ نَحْمَدِهُ وَ نَسْتَعينُهُ وَ نَسْتَغْفِرُهُ وَ نَسْتَهْديهِ وَ نَتَوَکَّلُ عليه وَ نُصَلّی وَ نُسَلِّمُ علی حبيبه وَ نجيبه سیدِ رُسُلِهِ وَ حافظ سِرِّهِ بشيرِ رحمتهِ وَ نذير نقمته أبِی القاسِمِ المصطفی مُحَمَّد وَ علی آله الاَّطیَّبینَ الاَّطهَرینَ المَعصُومینَ المُنتَجَبین وَ لَا سِیَّمَا بَقیة الله فی الأرضین وَ صلاة وَ سلام علی بن ابیطالب علیه السلام و فاطمة الزهرا سیدة نساء العالمین وَ الحَسَن وَ الحُسَیْن سَیِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ و علی بن الحسین و محمد بن علی وَ جعفر بن محمد وَ موسی بن جعفر وَ علی بن موسی وَ محمد بن علی وَ علی بن محمد وَ الحسن بن علی وَ الحجة قائم المهدی صلوات الله علیهم الاجمعین وَ اللَّعْنَهُ دائم عَلَى أَعْدَائِهِمْ من الآن الی يَوْمِ لقاء الله. اوصيکم و نَفسی عِبادَالله بِتقوی الله وَ طاعَته وَ اجتِنابِ مَعصِیَتهِ.

مجدداً در خطبۀ دوم، خودم و شما نمازگزاران، برادران و خواهران را به رعایت تقوای الهی و دوری از گناه و معصیت سفارش می‌کنم و بر اتصاف به تقوا برای خودم و شما نمازگزاران، از خداوند متعال و منان استعانت و استمداد می‌جویم.

Nاَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاًM

اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ خَیْرِ اَعْوانِهِ وَ أَنْصَارِهِ. وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَیْنَ یَدَیْه.

تسلیت عرض می‌کنم ایام سوگواری و شهادت اباعبدالله‌الحسین (ع) و برادر بزرگوارشان، قمربینی‌هاشم و فرزند رشیدشان، علی‌اکبر امام‌حسین (ع) و اصحاب و یاران و فرزندان آن حضرت را به محضر مبارک امام عصر (ارواحنا له الفداء). همۀ شیعیان و ارادتمندان به آن حضرات، به‌خصوص جمع حاضر، شما نمازگزاران، تشکر می‌کنم از اعظۀ بزرگوار، مبلغین،‌روحانیون، وعاظ، اساتید خودم که به مناسبت این ایام، هجرت می‌کنند از بلاد و شهرهای خودشان و برای امر خطیر تبلیغ، به میان عزاداران امام‌حسین (ع) تشریف می‌آورند. از همۀ این عزیزان هم تشکر و هم اَقدامشان را بر دیدۀ خودم می‌گذارم. و از شما مردم عزادار، هیئت‌های محترم مذهبی، مسئولین هیئت‌ها می‌خواهم که بهترین فرصت را در اختیار این عزیزان قرار بدهید. متأسفانه بعضی از هیئت‌ها، آن درک و مسئولین هیئت‌ها، بعضی‌هایشان آن درک لازم را از واقعۀ کربلا و اهداف امام‌حسین ندارند و دلشان را خوش می‌کنند به همان سرووصدایی که از هیئت‌شان بلند می‌کنند، و لذا وقت سوخته را برای امر تبلیغ که مهمترین بخش عزاداری امام‌حسین است،‌اختصاص می‌دهند. ما باید توجه کنیم. عزاداران باید مطالبه کنند از مسئولین هیئت‌ها و اعظۀ بزگروار روحانی ما هم بینی‌و‌بین‌الله باید مطالعه کنند برای ممبرهایشان. از مرحوم آیت‌الله فلسفی خطیب نقل شده است، ایشان می‌فرمودند من بیش از نیم قرن سابقۀ تبلیغ دارم. الان هم اگر به من برای یک ممبری اعلام کنند که بخواهم بروم، باز باید هشت ساعت مطالعه کنم برای یک ممبر. به‌خصوص امروز که کسانی‌که پای ممبر ما و خطبه‌های ما می‌نشینند، خیلی‌هایشان دانش زیادی دارند. اطلاعات در زمینه‌های مختلف. نمی‌گوییم مسائل اسلامی، و همین اطلاعات وسیع در بخش‌های مختلف، گاهی مانع انسان می‌شود از اینکه بخواهد یک حرفی را راحت بپذیرد. لذا اعظۀ بزرگوار روحانی، مبلغین عزیز، نور چشمان خودم هستند، استاد خودم هستند، همه را دستشان را می‌بوسم. بر ما لازم می‌کند مطالعۀ فراوان برای ممبرهایمان و پرهیز از مطالب سست، مطالب سطح پایین برای پاممبری‌هایمان. این‌ها ما را برحذر می‌دارد. ما نباید هیچ ممبری را بدون مطالعه قبول کنیم. ساعت‌ها باید وقت بگذاریم. اشکالی ندارد اگر ما در شبانه‌روز یک ممبر داشته باشیم،‌ بقیۀ ساعات را برای همان یک ممبرمان مطالعه کنیم. آنچه که وظیفۀ ما هست، این است که یک محتوای غنی، یک محتوای مستند به آموزه‌های دینی و یک واقعیت‌هایی که از زندگی اهل بیت عصمت و طهارت با زبان امروز،‌با زبان یک جوان امروز، او را درک کند،‌او را بپذیرد، بیان بکنیم. مطالب باید خوب پخته بشود. چندبار باید بالا و پایین برود. مرتب باید یک ممبری را که می‌خواهیم برویم، مطالعه کردیم، نوشتیم، مرتب این را خودمان باز مرور کنیم. دوباره هی ریز و درشت‌هایش را به‌قول ما این را بسنجیم. ببینیم چجوری این مطلب را بگوییم و عذرخواهم از اعظۀ بزرگوار مبلغ‌مان که بعضی وقت‌ها سخنان بنده‌ای را، بندۀ نوعی را گاهی به‌عنوان کلیپ در بیاورند و در فضاهای مجازی پخش کنند که وقتی انسان ببیند، خودش خجالت بکشد که این حرف را ما گفتیم. خیلی باید خلاصه امروز تبلیغات مهم است و مهمتر از تبلیغات نحوه و شکل تبلیغ است و محتوای تبلیغی. این را که من عرض کردم، جسارت نباشد و عزیزان گاهی خدایی نخواسته سوءاستفاده نکنند بعضی از عزیزان مستمع، اعظۀ روحانی ما با یک سال مطالعه برای دهه ورود پیدا می‌کنند. این‌چنین نیست که این‌ها بدون مطالعه ممبر بروند. این را من از باب تذکر برای خودم عرض کردم و توجه بیشتر اعظۀ بزگوار روحانی و اینکه شما مردم هم توجه داشته باشید. این‌ها ممبر می‌روند، بدون مطالعه نیست. وقتی یک مطلبی را بیان می‌کنند، ممکن است حالا گاهی سقف یک مطلب از فهم من بالاتر باشد، دلیل نمی‌شود که آن را رد کنم. دلیل نمی‌شود آن را نپذیرم. دلیل نمی‌شود که مناقشه کنم و کل مطالب را بخواهم به‌خاطر همین یک مطلبی که متوجه نشدم، انکار کنم و رد کنم. خیلی خلاصه دقیق و ظریف است بحث تبلیغات و همۀ ما باید درواقع کمک کنیم آن فضای تبلیغی و فرهنگی در عاشورا به وجود بیاید.

مناسبت‌هایی است که نیاز به تذکر دارد. خب مثل همین امروز، جمعه ۷مهرماه، مستحضر هستند عزیزان که در سال ۶۰، اقلاً چندتا واقعۀ غم‌بار رخ داد. شهادت شهید جوانمرد هاشمی‌نژاد. آن‌ کسی‌که زبانش واقعاً زبان گویای اسلام بود و الان هم انسان وقتی سخنرانی‌های شهید هاشمی‌نژاد را که با آن شور و حرارت و احساسات برخواسته از دیانت و احساس مسئولیتش انسان گوش می‌کند، باز یک روحیۀ جدید پیدا می‌کند. این شهادت این عزیز را در این‌چنین روزی داریم. در سال ۶۰ به دست منافقین کوردل به شهادت رسید.

شهادت سرداران رشید اسلام، شهدای عزیز، فلاحی، فکوری، نامجو و کلاهدوز و جهان‌آرا را هم در سال ۶۰ داریم که به همین مناسبت هم نامگذاری شده است به نام روز بزرگداشت فرماندهان شهید دفاع مقدس. درود و رضوان خداوند متعال به روان پاک همۀ شهدای عزیزمان، به‌خصوص این شهدایی که نامشان بر زبان جاری شد و همین روز را باز به مناسبت‌های اتفاق افتاده نامگذاری کردند به نام روز آتش‌نشانی و ایمنی که لازم هست و جا دارد یادی بکنیم از شهدای عزیزی که در آتش‌نشانی در ساختمان پلاسکو برای نجات جان انسان‌های گرفتار در آتش، خودشان را به آتش زدند و جان خودشان را تقدیم کردند تا انسان‌هایی را نجات بدهند. درود می‌فرستیم به روان پاک این عزیزان و آروزی موفقیت و سلامیت داریم برای همۀ آتش‌نشانان عزیزمان و تقاضا داریم از مردم متدین که بخش ایمنی را در ساختمان‌های خودشان، همان حداقل‌هایی که این عزیزان به ما ارائه می‌کنند و راهنمایی‌مان می‌کنند، ان‌شاءالله در ساختمان‌هایمان لحاظ کنیم که شاهد حوادث جانگدازی مثل آتش‌سوزی در بعضی از ساختمان‌ها نباشیم، به‌خصوص در این‌چنین اماکن مذهبی‌ای که حضور گستردۀ مردم و لزوم حفظ جان مردم بر همۀ ما هست، ‌به‌خصوص انتظاری که از مراکز مذهبی و دینی به‌خصوص در این ایام عاشورای امام‌حسین و عزاداری اباعبدالله‌الحسین (ع) هست.

همۀ عزیزان،‌مسئولین هیئت‌های مذهبی، همه خلاصه بحث ایمنی را در هیئت‌ها خیلی جدی بگیرند. بعضی از هیئت‌های محترم، آنچنان بخش ایمنی‌اش ضعیف است که گاهی که انسان می‌رود آنجا، فکر می‌کند اگر خدایی نخواسته کوچک‌ترین جرقه‌ای از سیم برقی اتفاق بیفتد و ایجاد بشود، کل آن مجموعه ممکن است که به آتش کشیده بشود. خب بخش ایمنی این‌ها کجا رفته است؟ لازم است ما جان عزیزان عزادار را محافظت کنیم. اَقدام این عزیزان برای همۀ ما عزیز است. محترم هست. این‌ها درواقع شیعیان علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)، عزادار امام‌حسین (ع) هستند. بعضی‌ها یک حرفی را یاد گرفته‌اند، خود امام‌حسین نگه‌دار هست. امام‌حسین نگه‌دار هستند؛ اما ما وظیفه‌مان چی؟ همه را می‌خواهیم حواله کنیم به نگه‌داری امام‌حسین؟ پس ما چه‌کار می‌خواهیم بکنیم؟ لذا بخش ایمنی را هم بخواهید عزیزان، هم مسئولین هیئت‌ها لحاظ کنند این را. جان این عزیزان را. ان‌شاءالله خداوند حافظ و ناصر همۀ بزرگواران به‌خصوص در آتش‌نشانی باشد.

و مناسبت‌های دیگری هم هست. روز ۱۰مهرماه، روز تجلیل از اسرا و مفقودان نامگذاری شده است و همچنین ورود کاروان اسرا از کربلا به کوفه را داریم در سال ۶۱ هجری قمری و شهادت امام‌سجاد (ع) در همان ۱۲ محرم در سال ۹۵ قمری اتفاق افتاده است که ما باید این مناسبت‌ها را به هر حال به آن‌ها اهتمام داشته باشیم.

تاسوعا و عاشورای امام‌حسین (ع) که فردا و پس‌فردا هست هم از آن غفلت نکنیم. ان‌شاءالله با شور و شعور حسینی برگزار کنیم. امام‌حسین (ع) عامل وحدت، همدلی، مهربانی، همان‌طوری که عامل فتوّت، جوانمردی، شجاعت و شهادت هستند، عامل وحدت و مهربانی هم هستند. بعضی از کینه‌ها و کدورت‌هایی که بین بعضی از هیئت‌ها و افراد به وجود می‌آید، چقدر خوب است در این مناسبت‌ها، این‌ها را دور بریزیم و به برکت ایام شهادت امام‌حسین (ع)، آن رفاقت و دوستی و همراهی را با یکدیگر داشته باشیم. مناسبت‌های فراوانی است. مقام معظم رهبری سخنرانی‌ای داشتند در جمع خبرگان رهبری،‌ به مسائل مهمی حضرت پرداختند و برای مجموعۀ مجلس خبرگان، چهار تا موضوع را مطرح کردند. لزوم تشکیل یک هیئت اندیشه‌ورز برای نگاه راهبردی به تداوم انقلاب را آقا مطالبه کردند. لزوم مطالبه بر اساس نتایج پژوهش‌های هیئت اندیشه‌ورز را آقا از این‌ها مطالبه کردند. مطالبه‌گری مجلس خبرگان با وظایف ذاتی دستگاه‌ها که آقا فرمودند هیچ تعارضی ندارد. این را یادآوری کردند و اصلاح کج‌فهمی‌ها در مسائل اصلی و خطوط کلی انقلاب را از وظایف محوری این مجموعه یادآوری کردند که باید این‌ها مواظب باشند. بعضی کج‌فهمی‌ها و کج‌سلیقه‌ها، برداشت‌های ؟؟؟ (۱۴:۰۴) از انقلاب و از اسلام دارند که دو نمونه را هم آقا مثال زدند. من دیگر به آن‌ها نمی‌پردازم. این سخنرای را فقط خواهشم این است، اعظۀ بزرگوار روحانی و همۀ ما، یک بار دیگر مرور کنیم و مطالعه کنیمو محورهای خوبی تو این صحبت‌های مقام معظم رهبری هست و موضوع دیگر، تشکری هست که از سخنرانی ریاست محترم جمهوری در سازمان ملل داریم به‌خاطر آن قاطعیتی که در سخنرانی‌شان داشتند و آن فرازهای به‌خصوص در رابطه با حرف‌های ترامپ مطرح کردند که ایشان را به‌عنوان یک انسان جاهل و انسانی که اطلاعات غلط به ایشان داده می‌شود و روی همان اطلاعات غلط، متأسفانه یک بیاناتی را دارد و اتهام‌زنی‌های بی‌پایه‌ای که بر زبان رئیس‌جمهور آمریکا جاری شد که ایشان فرمودند این در شأن سازمان ملل اصلاً نبود که این‌چنین شخصی بیاید و این‌چنین حرف‌هایی بزند و واقعاً ما تشکر می‌کنیم از قاطعیت ایشان در این بیانشان و صراحت ایشان و همچنین از سخنرانی‌ای که در آغازین روز از هفتۀ دفاع مقدس در جمع نیروهایی که آنجا رژه می‌رفتند، این موضع‌گیری‌های انقلابی و صریح، خاص و مطالبۀ ملت ایران ما، از همۀ مسئولین است و این نطق را شما بزارید کنار نطق رئیس‌جمهور آمریکا که حکایت‌کنندۀ چند نکته بود. یکی اینکه تلاش ترامپ برای انحراف افکار عمومی. عقده‌گشایی کودکانه به‌دلیل شکست سنگینشان در سوریه. خوش‌رقصی برای سعودی‌ها و آن ماجرای گاو شیرده‌ای که تشبیه کرده بود سعودی‌ها را به این گاو شیرده که تا روزی که شیر دارد، ما باید از او بدوشیم. این خوش‌رقصی و این حرف‌ها برای خوش‌رقصی برای آن‌ها بود. سیاست یک‌بام‌ودوهوا و اشک تمساح برای مسلمانان ریختن ترامپ هم دیدنی بود. عدم آشنایی این رئیس‌جمهور یک کشوری مثل آمریکا، با قوانین بین‌المللی و سیاست قلدرمعابانه‌ای که آن کشور را بیان می‌کند این نطق رئیس‌جمهور آمریکا و آن نطق روشن‌گر و انقلابی و منطقی رئیس‌جمهور ما که اصلاً افتخار می‌کند انسان وقتی‌که این‌چنین شخصی را به‌عنوان رئیس‌جمهور ببیند و چقدر خفت و خواری وذلت هست برای آمریکا که آن گاوچران بشود رئیس‌جمهور آن‌ها و حالا آن حرف‌ها را هم در سازمان ملل بیاید مطرح کند.

و همچنین آخرین تذکرم، تشکری هست از عزیزان، مسئلوین، استاندار فهیم و محترم که به شهرستان بردسکن آمدند و چندین ساعت وقت گذاشتند، ‌مجموعۀ مدیران شهرستان حضور داشتند،‌برای تحقق فرمان مقام معظم رهبری در تولید و اشتغال، سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال، همۀ مسئولین به‌نوعی درواقع موظف شدند به تحقق این موضوع و چندتا از مدیران هم برش‌هایی را برای تحقق این موضوع در جمع مسئولین و استاندار محترم بیان کردند که ما از حضور ایشان در شهرستان، تشکر می‌کنیم و امیدواریم ان‌شاءالله آنچه که در آن جلسه مدیران گفتند، شاهد تحققش باشیم و آن وعده‌ای هم که اولین سفرشان دادند به شهرستان برای مجموعۀ مسجد جامع و مصلای شهر و آزادسازی بیست قطعه را باز مجدد یاد‌آوری کردیم و ایشان هم تأکید بر این مطلب و دستوری که دادند پیگیری بشود در استان از طریق معاونت محترمشان. ان‌شاءالله امیدوار تحقق آن هستیم و برای ایشان دعا می‌کنیم اگر چنانچه این موضوع محقق بشود.

خدایا ما را یک‌آن به خودمان وامگذار.

- الهی آمین.

کسانی‌که به دین و مملکت ما خدمت می‌کنند، تأیید فرما.

- الهی آمین.

مقام معظم رهبری، وجودشان از جمیع بلایا و حوادث حفظ و حراست بفرما.

- الهی آمین.

دشمنان این انقلاب، دشمنان این ملت، دشمنان مسلمان‌ها، دشمنان شیعه را در هر کجا که هستند، نیست و نابود بگردان.

- الهی آمین.

مجالس ما، مجالس عزای ما، مجالس سینه‌زنی ما، روضه‌خوانی ما، خدایا مدنظر و منظور امام‌زمانمان (ع) قرار بده.

- الهی آمین.

شرح صدر، تأثیر نِفَس، انفاس قدسیه به همۀ ما و مبلغین اسلام عنایت بفرما.

- الهی آمین.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ. اللَّهُ الصَّمَدُ. لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ. وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ. صدق الله العلی العظیم. از طولانی شدن خطبه هم، از همۀ شما عزیزان عذرخواهی می‌کنم.

پایان خطبۀ دوم